Zoals de naam van de rit al doet vermoeden wordt dit een dag vol “pareltjes” en niet alleen Brabantse pareltjes, maar ook het weer was zo vroeg in het voorjaar een “pareltje”. Begin april een strak blauwe lucht en tweeëntwintig graden … cabrio weer !
Na een winterstop mocht de organisatie van deze dag een groot deelnemersveld aan de starttafel welkom heten op een prachtige locatie … de Ruwenberg in St. Michielsgestel. En haast vanzelfsprekend was er voor onze bolides een speciale plek gereserveerd voor de deur van dit prachtige complex.
Natuurlijk ook weer fantastisch dat er bij deze rit vier introducés meereden om dat echte Classique en Route gevoel eens van dichtbij mee te maken.
Naar binnen gaan duurde voor velen toch wel even … eerst wat bijpraten en wellicht een klassieker bewonderen die nog niet eerder bij ons aan een rit had deelgenomen. Maar eens moet het er toch van komen … op naar de koffie.
Maar eerst langs de starttafel waar niet alleen de aanwezigheid van de diverse deelnemers werd genoteerd, maar ook tasjes met wat gezonde en zeker niet te vergeten zoete lekkernijen voor onderweg in ontvangst werden genomen. Hierin ook twee stickers voor op onze auto’s om maar niet te vergeten dat de bakermat van onze stichting Brabant is.
En niet om het een of ander … maar de uitzetters van deze rit wilden graag laten weten waar hun geboortegrond lag.
Het was “volle bak” en onder het genot van koffie of thee was het voor velen een prachtige gelegenheid om weer wat verhalen te delen en zeker de laatste nieuwtjes met elkaar uit te wisselen. Ook de introducés werden bij dit hele gebeuren niet vergeten. En dan is het zover … de uitleg met wat bijzonderheden over deze eerste rit van dit jaar.
Zeker werd er hier en daar naar sommige deelnemers even de aandacht op gevestigd dat aanmelden, en dat geldt zeker voor deze rit, een schone kunst is waar het gaat om de gevraagde gegevens en de einddatum voor de inschrijving, en zo als altijd … “Wie de schoen past trekke hem aan”.
Na dit alles op naar de start van het ochtend gedeelte. Routeboeken in de auto in ontvangst genomen en dan natuurlijk de eerste vraag in de vorm van een afbeelding van een “wapen” … dat kan natuurlijk niet missen … dat moet het “wapen” van Noord Brabant zijn.
Toch eerst nog even inlezen wat vandaag de spelregels zijn, dus er werd voor de eerste kilometer was afgelegd door menigeen nog even gestopt om dit nog door te lezen. En natuurlijk nog een moment stilstaan voor het maken van een “plaatje” op de mooie toegangslaan van de Rulenberg.
Toch even wennen aan bolletje-pijltje zonder afstanden tussen de diverse situaties, ook dit was voor velen zeker een uitdaging. Hier links of rechts of toch weg volgen ?
Na een uurtje of twee te hebben gereden onder een strak blauwe hemel met een zeer fel zonnetje, aangekomen bij de Eksterhoeve in Biest-Houtakker voor de lunch.
Een van de vragen deze dag was; “Welke equipe rijdt in welke auto”? Met behulp van een lijst in het routeboek, met de namen van de deelnemers en de merken en type aanduidingen van de auto’s, was dit toch iets wat enige tijd kostte.
Het ging in dit geval om de juiste combinatie van de cijfers en de letters. Als dit niet zeer consequent werd gedaan dan begon alles toch een beetje door elkaar lopen, zeker daar er van bepaalde merken meerdere auto’s aanwezig waren.
Voor het vinden van de antwoorden op deze vraag werd door velen tijdens de lunchstop ruimschoots aandacht besteed door in uiterste concentratie tussen de geparkeerde auto’s door te lopen.
Bij twijfel over het juiste antwoord in bepaalde gevallen dan toch maar zo hier en daar voorzichtig informeren of de type aanduiding van een bepaalde auto wel de juiste is.
Bij het vertrek voor de middagrit een vraag over een voorwerp dat angstvalig door de organisatie in een rijkelijk gedecoreerde doos verborgen werd gehouden.
Voor de niet technische mensen onder ons had dit misschien wel iets weg van een kaarsenstandaard voor zeven kaarsjes … niet dus. Het juiste antwoord, de kap van een stroomverdeler van een zescilinder auto.
Ook het middagdeel werd gereden onder een strak blauwe hemel bij een temperatuur die zomers aanvoelde. Dit maal een beschreven route met afstanden … appeltje-eitje dus.
Finish locatie vandaag waren de Hilvariastudio’s in Hilvarenbeek.
En vanzelfsprekend was dit ook het moment om alle antwoorden nog eens zorgvuldig te controleren en dan …
…inleveren bij de finishtafel zodat na enig rekenwerk de juiste score per equipe kan worden vastgesteld.
En zoals gebruikelijk werd ook deze dag weer door de organisatie afgesloten met een levendige terugblik, waarbij een kleine attentie voor de juiste antwoorden op de gestelde vragen niet werd vergeten.
Als goeie derde eindigden Hans en Patricia, tweede in dit geval Jan en Marijke en als eerste, met vlag en wimpel, Wim en Christine waarbij de wimpel in dit geval de vorm had van een Brabantse stropdas voor Wim.
Hierbij voor de winnaars een fles wijn voorzien van een etiket van het huis Classique en Route, waarbij geen twijfel kan bestaan over het jaar, want elk jaar van dit gerenommeerde “wijnhuis” is van goede kwaliteit.
Dan na dit alles toch weer huiswaarts … met als blikvanger aan de muur in een van de vertrekken een beeltenis van Christoffel, de beschermheilige van de reiziger, dit alles voor ons heel toepasselijk gevat in een autoband met de tekst: “Kom goed thuis” …
En dan tot slot nog even die “pareltjes”, wat zijn dat eigenlijk in Brabant, de vennen bij Oisterwijk, de prachtige landschappen, de kronkelde wegen … als je om je heen kijkt in Brabant is eigenlijk alles een pareltje en … klik hier voor wat plaatjes die bij de start van de deelnemende auto’s zijn gemaakt op de prachtige oprijlaan van de Ruwenberg.
De organisatoren van deze rit … Jac en Annie.