Onderweg naar hoger sferen was het thema van deze rit met als lunch adres restaurant De Cockpit gelegen op het vliegveld Seppe west van Breda en als finish locatie, om dit gevoel tot het einde van de dag vast te kunnen houden, De Guldenberg … een voormalig retraite huis van de jezuïeten in Helvoirt.
Daar echter door onze weervoorspellers in de Bilt voor deze dag code geel was uitgegeven was er vanuit deze “hoger sferen” heel wat anders te verwachten dan wat wij vandaag voor ogen hadden … namelijk heel veel “hemels” water.
Rond negen uur was het dringen aan de starttafel bij hotel De Druiventros in Berkel Enschot waar het op een heerlijk terras in de ochtendzon nog genieten was van een kop koffie met zo’n ouderwetse gevulde koek van een echte warme bakker.
Over belangstelling voor deze dag had de organisatie geen klagen gezien het aantal van achttien equipes, waaronder vier die deze rit als introducé aangrepen om ook dat echte Classique en Route gevoel eens aan den lijve te ondervinden.
Er werd vandaag rond tien uur gestart voor het rijden van in totaal zes trajecten, drie voor – en drie na de lunch. Beschreven route, bolletje pijltje, ingetekende lijn en een traject waar foto’s de wegen aangaven die bereden dienden te worden. Er zijn daarom gedurende deze dag heel wat bladzijden in het routeboek omgeslagen.
Direct na de start zag de organisatie bij de beschrijving in het routeboek – rotonde tweede afslag – enkele auto’s een afslag te vroeg nemen. De vraag is dan natuurlijk of je een “afrit” met een bord verboden in te rijden – een richtingsverkeer – mee mag tellen als “afslag”. Maar goed na enkele minuten, wij denken na te hebben stilgestaan en enige discussie, kwam alles toch weer terug om via de “goede” afslag de route alsnog te vervolgen.
Op het tweede traject in de ochtend waren er op de route rond de Galderse meren zuid van Breda enige problemen in de vorm van enkele door dranghekken afgesloten wegen. Oorzaak een uit het niets opdoemende wielerwedstrijd met als startplaats België en een peloton renners dat, na kortstondig gebruik te hebben gemaakt van onze Nederlandse wegen, weer in zuidelijke richting verdween. Het was voor menigeen dus even puzzelen om hier de “draad” van de route weer op te pakken.
Deze rit vragen in de vorm van foto’s van objecten langs de route en natuurlijk de onvermijdelijke controle cijfers en letters die dit keer van belang waren op het laatste traject.
Hier waren in totaal tien controles geplaatst. In dit geval vier aan de rechterkant van de weg die volgens de ingetekende lijn op de kaart bereden diende te worden en de overige zes waren zo geplaatst dat deze niet voldeden aan de criteria zoals die in de spelregels van deze dag waren aangegeven.
En ja op het laatste traject van zo’n dag wil je maar een ding … richting finish. Vandaar dat waarschijnlijk menig equipe door dit gevoel en de tien beschikbare “vakjes”, ook redelijk wat “valse” letters en cijfers had genoteerd.
Ook was er bij het vertrek na de lunch nog een moment waar het uiterste werd gevraagd van de mens waar het gaat om de parate kennis betreffende verkeersborden en verkeersregels.
Zoals in de uitnodiging voor deze rit was vermeld zou dit een rit worden door ons Brabantse land van zand en klei dat vele “gezichten” blijkt te hebben.
Echter na de lunch op vliegveld Seppe ging van de cabrio’s het dak dicht en werd menig prachtig “zicht” ontnomen door een stel heen en weer gaande ruitenwissers die in de namiddag hun best moesten doen om de voorruit enigszins watervrij te houden.
Maar goed aan het einde van deze dag meldde iedereen zich toch weer bij de organisatie op de finish locatie met een rijkelijke of deels ingevulde controle kaart. Het moment natuurlijk om met een rode pen, na een zorgvuldige controle van alle gegeven antwoorden op de gestelde vragen en controles langs de diverse trajecten, op iedere kaart aan te geven wat het aantal opgelopen strafpunten was.
En het moet gezegd worden dat het na een dag als deze voor de equipes Wiel en Esther en Jac en Annie Casteren een hele prestatie was om als eerste ex aequo te eindigen. Een verdiende tweede plaats voor Martien en Angelique en als derde Paul en Marjan. Daar de organisatie dit keer diep in de buidel had getast was er ook nog een attentie voor een zeer respectabele vierde plaats en dat waren in dit geval Meino en Geesken.
Gezien het slechte weer in de middag was enige improvisatie nodig om alles in goede banen te leiden maar … ondanks dit was het toch weer een dag Classique en Route waardig.
Organisatoren va deze rit … Anke en Hein / Nanke en Ton