De eerste rit van 2019 met de veelbelovende naam “Een klassieke Labyrint rit met een sausje van Brabantse kasseien”, dat beloofd dus wat vandaag. Verzamelen op de Markt in Eersel. Het is nog vroeg, de zon doet haar best en het is nog redelijk fris daar de temperatuur de afgelopen nacht net even onder nul is geweest.

Een fantastische opkomst met initieel negenentwintig equipes, helaas drie afmeldingen vanwege ziekte of andere omstandigheden. Dus nadat er wat is bijgepraat bij een enkele auto gauw naar binnen bij Café Restaurant “Veertien”.

Waar wij niet alleen worden verwelkomt door de organisatie van vandaag, maar ook door een paar mooie woorden die niets aan de verbeelding overlaten.

En als er in de uitnodiging voor vandaag wordt gesproken over … “Een sausje van Brabantse kasseien” nou … daar staan wij bij de start locatie al op geparkeerd en dat zullen niet de eerste zijn die wij vandaag tegenkomen.

Bij de finish wordt dit in een dankwoord door onze voorzitter zeker even aangehaald, “Sommige oude vullingen in mijn gebit zijn vandaag door al dat geklapper met mijn bolide, over dit van oorsprong Belgische plaveisel, redelijk los gaan zitten.

Het thema van vandaag vraagt misschien nog enige uitleg.

Met een Labyrint wordt bedoeld een bochtige weg die met meerdere omwentelingen naar het centrum van een doolhof leidt. Ook wordt dit Labyrint wel gezien als een symbool van een “levensweg”. En zo is een “groot” gedeelte van de route vandaag ook bedoeld.

Natuurlijk is er weer koffie of thee met daarbij de keuze uit verschillende lekkernijen voorzien van de nodige calorieën. Dit geheel wordt verzorgd door twee lieftallige dames die goed gevulde Brabantse “koppen” inschenken.

Als iedereen binnen is dan is het toch wel een “hok” vol … fantastische opkomst. En als je dan op een dag als deze een ochtend rit en een middag rit uitzet, waar heel veel tijd in gaat zitten, dan weet je ook waar je het voor doet.

Een enthousiaste groep mensen die met enige trots mogen zeggen dat zij deel uitmaken van Classique en Route.

En dan is het zover … enige uitleg over het verloop van vandaag. Waarbij gezegd moet worden dat dit werd gedaan met vermelding van alle bijzonderheden en een goede uitleg van het routeboek.

Wij rijden vandaag met het “bolletje pijltje” systeem dat voor enkelen toch even wennen was waar het gaat om de presentie.

Maar na een bladzij of twee is toch wel duidelijk dat de grote getallen links het totaal aantal gereden kilometers is en het kleine getal daaronder de tussen afstand bij de situaties.

Ook de kompas richting wordt vermeld en mocht je helemaal verdwalen op het oostelijk deel van het noordelijk halfrond, dan zijn ook nog de noorderbreedte en de oosterlengte vermeld. Dit aangegeven in graden en minuten nauwkeurig. Ook de straatnamen zijn vermeld, dus op een ouderwetse manier naar misschien wel de “bekende” weg vragen is ook nog mogelijk.

Het kan vandaag dus niet misgaan.

De routeboeken worden uitgedeeld en zo links en rechts wordt het toch wat stiller, daar alle aandacht naar de route, de gestelde vragen en de bijgevoegde kaarten van de ochtend en de middag rit gaat.

De ochtendrit voert ons van de Markt in Eersel via inderdaad enkele lussen en bochtige wegen naar ons lunch adres in Esbeek.

En dan de vragen van vandaag. Foto’s … wat sommige mensen toch weer wat nerveus maakt want dat wordt weer opletten onderweg.

De “plaatjes” zijn gelukkig niet willekeurig langs de route geplaats, maar kunnen aanwezig zijn binnen een afstand van dertig meter voor en na elke “bolletje pijltje” situatie. Dus wellicht wat extra aandacht voor het soepel maken van de nek door het noodzakelijke vele draaien van dit lichaamsdeel langs de route.

Tijd om naar buiten te gaan en een begin te maken met het eerste deel van vandaag.

Nog even ons mooie jaarschild 2019 plaatsen voor deze eerste rit van het jaar.

Langzaam loopt de Markt in Eersel leeg, de kop is er af. Wij gaan richting de lunch via prachtige weggetjes, waarbij ook nu weer blijkt dat sommige delen van de route voor velen toch weer nieuw zijn.

Natuurlijk kom je zo nu en dan iemand tegen, waarbij de vraag rijst, “Rijden wij verkeerd of onze tegenligger ?”. Daar er in de briefing werd gesproken over “lussen”, kruisen onze wegen zo hier en daar op de route.

Daar het al enige tijd niet heeft geregend verdwijnt zo nu en dan op een onverharde weg een voorligger in een wolk van stof. Niet zo vreemd dus dat wij met een auto met wat minder “glans” op de lak aankomen op ons lunchadres … “Golfbaan Midden Brabant” in Esbeek.

Hier worden wij ontvangen door de organisatie met enkele vragen die toch weer wat denkwerk kosten.

Allereerst, noem vijf merken van autobanden … dat valt nog wel mee, maar dan. Wij krijgen een bakje met wat groen “spul” te zien met op de zijkant de letters A, B en C met de vraag wat is dit.

Op het eerste gezicht is het allemaal hetzelfde, maar het zijn drie kruiden. Na enig ruiken, proeven en wrijven is het voor sommigen nog steeds niet helemaal zeker.

Het goede antwoord … munt, platte peterselie en koriander.

En als laatste vraag nog een auto onderdeel. Wat is dit … een koppeling cilinder en dan graag ook nog … wat is het gewicht. Dat wordt dus op gevoel met de hand wegen en dat valt nog niet mee, mag het ook een “onsje” meer of minder zijn.

Na dit alles een duidelijke aanwijzing waar geparkeerd kan worden.

En dan de lunch … van een kwaliteit een Golf Resort waardig.

Rond twee uur wordt er vertrokken voor het middag deel. Weer met foto’s bij de diverse situaties. Dus het A-viertje met foto’s voor dit deel van de rit weer bevestigd met plakband op het dashboard met de gedachte dat er dan niet één plaatje wordt gemist, pen en papier weer in de aanslag en de tripmaster weer op nul.

Wij krijgen niet alleen Brabant maar ook een deel van België te zien.

Bijna aan het einde van de rit “lopen” sommige equipes vast bij een ernstig ongeluk ten zuiden van Tilburg op een kruising die deel uitmaakt van de N-630. Een bereidwillige agent, die bij een van de afgesloten zijwegen het verkeer tegenhoudt, geeft een enkele aanwijzing om toch weer op de juiste route te komen.

Enkele laatkomers lukt dit echter niet meer, daar de kruising in z’n geheel wordt afgesloten bij de komst van een trauma helikopter. Een enkeling maakt daarom de keus om met behulp van de vele navigatie middelen die ons vandaag de dag ter beschikking staan, richting de finish locatie te rijden. Jammer natuurlijk want daardoor worden er zeker foto’s en daardoor punten gemist voor de eindklassering.

Behalve deze onvoorziene barrière op de route hebben vandaag enkele van de deelnemers pech met de techniek. Een van de auto’s valt plotseling stil, een elektrisch probleem dat ook weer net zo snel verdwijnt als het is ontstaan.

Later op de dag valt dit rode Engelse parade paardje helaas definitief uit door een ongezond geluid dat onder de motorkap vandaan komt. Niet verstandig om daar mee door te rijden.

Wij tellen deze dag nog twee uitvallers, een met een probleem met de cardan aandrijving de ander met een gebroken gaskabel. Dus enkele afsleepdiensten hebben vandaag weer goede zaken gedaan.

Zo tegen vijven loopt niet alleen de parkeerplaats maar ook het terras op het eindadres, “De Nieuwe Hoef” in Hilvarenbeek langzaam vol. Het is wel een beetje fris maar met een beetje zon erbij is het best uit te houden.

En dan natuurlijk het bepalen van de scores van vandaag. Met een serieuze blik in de ogen wordt daarvoor door een van de organisatoren de bril op de punt van de neus gezet.

Winnaars van vandaag … Wim en Christine. En een gedeelde tweede plaats voor Jan en Marijke en Jac en Annie.

Ook vandaag weer een dankwoord uitgesproken door onze voorzitter. Buiten het al eerder aangehaalde commentaar dat het rijden over een Belgische “uitvinding” nou niet bepaald comfortabel is moet het volgende zeker worden gezegd.

Alle lof voor de uitstekende organisatie, het bijzonder goed verzorgde routeboek en bovenal dat een klein “clubke” zoals het onze bestaat uit een zeer hechte groep mensen. Wat met zich meebrengt dat wij niet alleen genieten van een dagje toeren met z’n allen maar dat de sfeer gedurende deze dagen fantastisch is.

Organisatie van deze rit was in handen van Martien en Angelique en Toon en Josée.

Op naar 19 mei voor onze tweede rit dit seizoen met de klinkende naam, “Op werkbezoek bij ….”

Een dag die een totaal andere invulling heeft dan wij tot nog toe gewend zijn.