Dit is alweer de zesde keer dat wij het seizoen beginnen met onze nieuwjaarsbijeenkomst in de “garage” bij Ad en José in Oirschot. Dit maal een extra volle bak met bijna zestig personen, het was daarom een beetje passen en meten, te meer daar er ook “levende” muziek aanwezig was om het geheel te omlijsten.
Traditie getrouw wordt deze bijeenkomst elk jaar georganiseerd door het bestuur met vooraf natuurlijk het nodige overleg, wie doet wat en hoe gaan wij het dit maal weer aanpakken. Maar na vijf keer is het eigenlijk een puzzel van losse stukjes geworden die elke keer zonder enige moeite weer op hun plaats vallen.
Catering bestellen, presentatie maken, versiering voor op de tafels, drank inkopen, de nodige statafels en stoelen huren en dan zaterdag de dag voorafgaand aan het hele gebeuren de “garage” opbouwen met alles wat daarbij hoort.
Maar voordat hiermee een begin wordt gemaakt, eerst natuurlijk met z’n allen aanschuiven aan de keukentafel bij Ad en José voor een bak koffie. Daarna moet er dan toch echt iets gebeuren om alles op z’n plek te krijgen voor morgen.
Tafels en stoelen neerzetten …..
….. en zorgen dat alle techniek “draait” voor de presentatie … een terugblik op 2018 en “De kijk op het nieuwe jaar”. Dit maal geen projectie op een wit doek met een beamer, maar drie “schermen” om alles goed voor het voetlicht te kunnen brengen.
De tafels “aankleden”.
Controleren of de techniek doet wat er van verwacht wordt.
Glaswerk en servies rangschikken, met daarbij nog een laatste kritische blik.
Buffet opbouwen.
En natuurlijk weer een perfect stamppotbuffet verzorgd door ……
En buiten met het nodige zwarte plastic verduistering aanbrengen op een raampartij zodat, mocht de zon gaan schijnen, de presentatie door te veel binnen vallend licht toch goed te volgen is.
Als dan zondagmiddag na half één iedereen binnen is ……
……. kan er, na de nodige koffie en thee met daarbij een onvervalst Brabants worstenbroodje, een begin worden gemaakt met de presentatie.
En zoals gebruikelijk wordt de spits afgebeten door Dion, onze voorzitter.
Onmiddellijk gevolgd door Leo met een verhaal. Dit maal gaat hij met zijn kleinkinderen in discussie over zijn oldtimer, een Volvo 544 Kattenrug.
De oldtimer van opa,
Opa, “Waarom rij jij nog altijd in deze oude auto”, vraagt mijn kleinzoon me op zekere dag.
Die Volvo Kattenrug heeft maar drie versnellingen, is sloom, onveilig, oncomfortabel, de wegligging is slecht en de zijwindgevoeligheid nogal heftig.
Eigenlijk snap ik niet dat ik het nog leuk vind om een rondje met jou in die auto te rijden.
Ik heb geen zin om met hem een echte discussie aan te gaan.
Klik op de afbeelding voor het volledige verhaal.
En natuurlijk komen er de nodige grafieken en getallen voorbij waaruit blijkt dat wij als stichting Classique en Route, zeg maar een “clubke” van slechts achtendertig equipes, staan als een huis waar het gaat om de deelname aan onze ritten in de achter ons liggende jaren van ons bestaan.
Het bovenstaande kan natuurlijk wat inzichtelijker worden gemaakt met een staaf diagram waarin dit alles is verwerkt.
Zo ook voor de drie daagse rit in september.
Wij zijn geen “club” van bouten en moeren, kaartlezen, moeilijke opdrachten tijdens de rit, gemiddelde tijden rijden, van punt naar punt kortste route, dat soort technisch rally gedoe kom je bij ons niet tegen.
Bij ons staan de dames hoog in het vaandel en onze ritten kenmerken zich door heerlijk toeren, genieten van de omgeving, koffie met gebak, een heerlijke lunch en als het kan een goed glas wijn en niet te vergeten met elkaar “buurten” … heel belangrijk !
Ook in 2019 zijn er weer 6 ritten, waarvan bij 5 van de ritten tijdens de presentatie de organisatoren al bekend zijn. Er staat echter nog een rit open, de oktober rit. Maar gaande het verhaal gaat er bij een tweetal aanwezigen een vinger omhoog met het aanbod om de organisatie van deze rit op zich te nemen. Fantastisch !
Na en klein uurtje wordt dit alles afgerond, het glas geheven en geproost op het nieuwe jaar.
Maar voordat dit gebeurd eerst nog even een woord van dank van onze voorzitter, wij zijn al weer het zesde jaar op rij te gast bij Ad en José voor deze bijeenkomst. Dat mag natuurlijk niet zomaar voorbij gaan maar … José wil geen bloemen !
Vorig jaar werd hier, gezien ons lustrum jaar, een uitzondering op gemaakt. Daarom besloten om José dit jaar iets te geven wat zeker aan haar wens voldoet … een bos bloemen zonder bloemen !
En dan is het tijd om aan te schuiven voor een echt Nederlands stamppotbuffet.
Dit alles wordt omlijst door het heerlijke geluid van de “Dixie Swingers”. Klik op de onderstaande afbeelding voor een muzikale impressie.
En aan alles komt een eind, zoals ook deze keer. De “garage” begint zo tegen half zes weer leeg te lopen, iedereen weer op huis aan. De “muziek” wordt ingepakt, de tafels afgeruimd en de vuile vaat verzameld.
De tafelversiering voorzichtig inpakken, nog wat tafels en stoelen stapelen, zo hier en daar nog een stekker uit een stopcontact en dan als laatste het licht uit en de deur dicht.
Wat ons betreft mag het jaar 2019 beginnen !