Zoals gebruikelijk ook dit jaar weer een drie daagse rit en die, zoals de naam al zegt, gaat door twee van de vele mooie streken die ons land rijk is. Als start locatie was in dit geval de keuze gevallen op het kasteel Maurick in Vught.
Een tot de verbeelding sprekend bouwwerk met een rijke historie.
De deelnemers worden ontvangen in de Brasserie Catharina van Maurick, die met haar man Willem rond het jaar 1450 de bewoners waren van dit prachtige bouwwerk gelegen aan het riviertje de Dommel net zuid van ’s Hertogenbosch.
Daar dit echtpaar in die tijd bepalend is geweest voor de toekomst van dit kasteel, is het sinds die tijd bekend onder de naam Maurick.
Bij binnenkomst worden alle deelnemers verwelkomd met een heerlijke kop koffie of thee met daarbij de keuze uit een tot kunst verheven stukje patisserie.
Onder het genot van dit alles werd aangeschoven, met gesprekken die weer langzaam op gang komen in afwachting van de dingen die gaan komen.
En dan gaat het toch echt gebeuren, de briefing.
Zeker even opletten zodat er niets gemist wordt. Na de uitreiking van het routeboek is iedereen in uiterste concentratie, welk rit systeem wordt er vandaag gebruikt en zijn er onderweg nog vragen.
Al gauw blijkt dat er zeer ontspannen gereden kan worden volgens het bolletje-pijltje systeem. Onderweg geen vragen, letters of foto’s.
Voor de dames, die de navigatie nauwgezet in het oog moeten houden, een hele opluchting. Dat routeboek met alle aanwijzingen is al meer dan genoeg, als daar dan ook nog vragen bijkomen …
Wel is er op vrijdag, zaterdag en zondag “DE VRAAG VAN DE DAG”, die achter in het routeboek is te vinden. Zoals zal blijken zullen deze vragen de komende dagen nog heel wat commotie teweeg brengen.
Het traject deze ochtend, waarbij het weer langzaam wakker wordt in de goeie zin van het woord, gaat van Kasteel Maurick naar de Holthurnsche Hof in Berg en Dal voor een lunch in een villa.
Van elk traject dat deze dagen wordt gereden, is een eenvoudig kaartje aanwezig in het routeboek. De equipes hebben dan een idee door welk gebied zij rijden. De nummers langs de route corresponderen met de genummerde bolletje-pijltje situaties, zodat op enig moment bekend is waar men zich bevindt op onze aardbol.
Het laatste deel wordt gereden over de Zevenheuvelenweg, een berucht onderdeel tijdens dag drie van de Nijmeegse vierdaagse.
Parkeren kan praktisch voor de deur van de villa. En omdat sommige equipes redelijk vroeg arriveren is er zeker nog even tijd om op het terras plaats te nemen en te genieten van een langzaam doorbrekend zonnetje.
In afwachting van de lunch ontstaat er spontaan een mannen – en een vrouwentafel, niemand weet waarom.
Rond een uur of twee wordt het weer tijd om te vertrekken om na een rit van ongeveer honderd kilometer, door een paar prachtige gedeelten van de Achterhoek, te arriveren bij ons hotel …
… van der Valk, Duiven
Tijdens de lunch krijgt de organisatie een bericht van een van de equipes die stil staat in Vinkel met een onwillige V8. De bekende landelijke hulpdienst is al gealarmeerd.
Maar het lijkt een van de deelnemers toch verstandig om die kant op te gaan, omdat hij bekend is met de bijzondere techniek van deze motor.
Het euvel wordt tijdelijk verholpen, maar er wordt toch gezocht naar wat meer technische zekerheid voor de komende twee dagen.
Daarom wordt er in de parkeergarage van het hotel nog een redelijke “bak” gereedschap opengetrokken, om onder het genot van een pilsje een paar haperende bougiekabels te vervangen.
En dan is er natuurlijk nog de vraag van de dag op deze vrijdag. Die gaat over gereedschap en auto onderdelen. Valt nog niet mee. Wat zijn dit voor dingen en waar wordt het eventueel voor gebruikt ? Echt iets voor de mannen.
Maar ja, niet iedereen is zo technisch, daarom wordt er onderweg zo hier en daar aangelegd bij een garage om aan de mannen uit het vak te vragen wat dit allemaal zo is. En het moet gezegd worden, niet zonder resultaat.
Het gaat in totaal om achttien foto’s van de meest uiteenlopende auto onderdelen en gereedschappen, waarvan hieronder een kleine selectie.
De dag wordt afgesloten met een borrel en een diner à la carte, waarbij menige fles wijn wordt ontkurkt.
Dag twee verschijnt iedereen weer fris aan het ontbijt, om daarna te verzamelen in de hal van het hotel voor de briefing.
Bij de mededeling dat wij vandaag gaan lunchen in het centrum van een stad, slaat bij velen de schrik toch even om het hart. Echter vandaag gaat de ochtendrit via een noordelijker deel van de achterhoek naar de kleinste stad van ons land, het historische Bronkhorst met slechts 157 inwoners.
En dan natuurlijk nog de vraag van de dag, deze zaterdag. Het middag traject voert ons over de Veluwe, waarbij wij praktisch het hoogste punt van dit prachtige stuk Gelderland met onze bolides passeren.
Voor dit alles is een kaart schaal 1:25.000 toegevoegd aan het routeboek, met de volgende vraag. Op welk punt gedurende het middag deel passeert u, volgens het traject in het routeboek, het hoogste punt.
De afstand tot dit punt aangeven in meters na de situatie schets in het routeboek dat u hiervoor bent gepasseerd. Geef daarbij ook de hoogte van dit punt aan boven NAP – Normaal Amsterdams Peil – in tienden van meters nauwkeurig.
Bijgevoegd een kaart met de situatie nummers 42, 43 en 44 die deel uitmaken van dit specifieke middag traject en een legenda met uitgebreide informatie zoals hoogtelijnen en hoogte getallen.
Dat is toch weer even nadenken na de briefing, wij zij alleen maar gewend om in het horizontale vlak te denken in meters en kilometers. Voor velen dus weer een uitdaging om dit tijdens het middag traject tot een goed einde te brengen.
En dan natuurlijk Bronkhorst, en wel het Wapen van Bronkhorst … de lunch.
Vandaag een lokale specialiteit, een “Bronkhorster Bal”.
En dan staan ze in zo’n stadje ineens voor de lens van je camera … MEN IN BLUE !
Rond twee uur weer vertrekken voor het middag traject voor deze dag richting de Hoge Veluwe.
Net na het passeren van het hoogste punt tijdens het middag traject tussen de situatienummers 43 en 44, heeft de organisatie een DROP STOP ingelast, waarbij oplettend in de gaten wordt gehouden of er een equipe in aantocht is.
In dit geval DROP geheel in de geest van onze automobielen “Oldtimers”.
Een lachende deelnemer met de oplossing voor de vraag van vandaag, een hoogtemeter APP op een Smart Phone.
Dat kun je natuurlijk wel denken, maar het gevraagde getal dat de hoogte in tienden van meters nauwkeurig aangeeft is toch echt op de kaart te vinden … 106,2 meter.
En dan is het na een copieus diner zaterdagavond en een fantastisch ontbijt zondagochtend alweer de laatste dag … naar huis.
De briefing is een half uurtje later zodat iedereen rustig de tijd heeft om in te pakken en rond kwart over tien gestart kan worden voor het ochtendtraject. En zoals al was aangekondigd in de uitnodiging voor deze drie daagse, via rivierenland.
Voor de laatste maal wordt er een routeboek in ontvangst genomen, met natuurlijk weer de vraag van de dag die dit maal heel wat stof zal doen opwaaien.
Vierentwintig foto’s waarop slechts een deel van het gezicht van een van de vrienden van onze stichting is afgebeeld. Wie is wie, dat valt nog niet mee.
Moet nog wel even worden opgelost vandaag, want bij de finish wordt de antwoordkaart van deze drie daagse door de organisatie in ontvangst genomen.
Eerst maar eens naar Macharen, een dorp gelegen noord van Oss, voor een zeer uitgebreide lunch in ’t Vunderke.
Daar aangekomen blijft de vraag van deze dag de gemoederen nog steeds bezig houden.
Macharen, een dorp met een school en een kerk. Rond het jaar 1900 sprak de pastoor op zondagmorgen in de kerk de historische woorden; “Macharen, Macharen wat zijt gij diep gezonken, gij zijt nog zedelozer dan Parijs”.
Dit had alles te maken met de jonge dames aldaar. Zij gingen ter kerke zonder hoofddeksel en met ontblote onderarmen, voor die tijd zeker niet gepast.
De jonge mannen uit Oss wilden dit natuurlijk wel eens zien. Echter om naar Macharen te komen moest er menige sloot genomen worden, waarover planken werden gelegd om zo met droge voeten aan de overkant te komen.
Planken werden in deze omgeving “vunderkes” genoemd, en omdat de mannen na het aanschouwen van al dat vrouwelijk schoon naar het plaatselijke café gingen, heeft dit sinds die tijd de naam ’t Vunderke.
Binnen wachten ons niet alleen deze historische woorden uit lang vervlogen tijden, maar ook een specialiteit van dit café – restaurant, een Macherse Slag. Een plank vol heerlijkheden.
Zelfs nu ligt de vraag van de dag op tafel en blijft middelpunt van een levendige discussie.
Maar goed, wij moeten nog een stukje, dit maal richting Vessem met als finish locatie de Gouden Leeuw.
De afsluiting van deze drie daagse met een hapje en een drankje … en de antwoorden op de VRAGEN VAN DE DAG van vrijdag, zaterdag en zondag. Iedereen is een en al oor, met in het achterhoofd, wie gaan er dit keer met de prijzen vandoor.
Deze zijn geheel gehouden in de geest van de naam van deze rit. Er zijn flessen wijn van ’t Heekerbroek, een wijnboerderij gelegen in de gemeente Drempt in de Achterhoek. Een prachtige witte wijn die zijn oorsprong vindt in de Johanniter druif.
Voor de winnaar is er een trofee, waarmee de organisatie op symbolische wijze deze drie daagse heeft willen vastleggen.
De basis is zeker afkomstig van een van de bomen die jarenlang in al zijn glorie op de Hoge Veluwe heeft gestaan.
De auto onderdelen, zoals de bougies en de contactpunten, hebben te maken met de vraag van vrijdag.
Het zuiltje met daarop een deel van het routeboek van het zaterdagmiddag traject, dat een rol speelde bij het passeren van het hoogste punt.
De fles wijn staat symbool voor het culinaire deel, met als etiket een deel van de kaart met daarop aangegeven het hoogste punt. In de fles zelf een kleine hoeveelheid zand, afkomstig van deze locatie.
Als sluitstuk op de zijkant van de fles twee afbeeldingen die alles te maken hebben met de vraag van zondag.
En zoals later door de winnaars werd gezegd …
“Die komt bij ons in de woonkamer te staan”.
En dan … derde prijs, Wim en Christine.
Tweede prijs, Jac en Annie.
Winnaars van de Achterhoekse-Veluwe rit 2017 … Martien en Angelique.
Er werd nog lang nagepraat.
HET WAREN DRIE FANTASTISCHE DAGEN
Organisatoren van deze rit … Ton en Nanke
